CIVIELE RECHTSPRAAK
In civiele zaken (ook wel ‘burgerlijke zaken’ genoemd) gaat het om conflicten tussen personen onderling. Dat kan een conflict zijn over arbeid, bijvoorbeeld indien een werk-nemer het hem gegeven ontslag op staande voet aanvecht. Maar het kan ook gaan om familiezaken, bijvoorbeeld een echtscheiding. Of om een geschil over de vraag wie de schade van een verkeersongeval moet dragen. Civiele zaken gaan ook vaak over contracten (huur-, koop- en andere contracten).
De civiele rechter heeft een zogenaamde restbevoegdheid. Dat betekent dat hij in een procedure bevoegd is indien in de wet geen andere rechter voor dat soort conflicten is aangewezen. Het civiel recht wordt, behalve als burgerlijk recht, ook vaak aangeduid als privaatrecht.
Een gewone civiele procedure duurt al gauw een jaar. Soms wil of kan de eiser niet zolang wachten, bijvoorbeeld omdat een staking dreigt, of omdat iemand niet wil dat een bepaald artikel in de krant wordt gepubliceerd.
Het gerecht behandelt deze spoedeisende zaken in kort geding. Partijen lichten mondeling hun standpunt toe en de rechter neemt snel een beslissing, soms nog dezelfde dag. Dit is een voorlopige uitspraak. Hierna kunnen de partijen alsnog een bodemprocedure voeren. Soms leggen partijen zich neer bij de uitspraak in kort geding. Tegen de uitspraak in kort geding kunnen partijen binnen drie weken in hoger beroep bij het Hof van Justitie. Tegen de uitspraak van het Hof van Justitie kunnen zij nog een stapje hoger gaan: een zaak komt dan in cassatie bij de Hoge Raad.
van Aruba, Curaçao, Sint Maarten en
van Bonaire, Sint Eustatius en Saba